Perast  grad koji se sam po sebi posebna stranica istorije, krije mnoge zanimljive priče, a mi vam danas donosio jednu, ne o njemu već o jednom ostrvu nadaleko poznatom. Vjekovima. Tu preko puta Perasta na sred zaliva nalaze se dva ostrva jedno o kojem smo već pisali ostrvo Sveti Đorđe, i drugo mnogo poznatije i mnogo posjećenije vjekovima Gospa od Škrpjela – zaštitnica pomoraca i ribara. Prema legendi podignuta davne 1630.godine. Škrpjel je stari naziv za morsko ostvrce greben hrid – škrti dar prirode oko kojeg su Peraštani vjekovima pomagali prirodi da se stvori to što je danas. Iz Perasta više turističkih brodova plovi ka pomenutim ostrvima, a naša preporuka je Ship travel Dado

Legenda kaže da je ostrvo nastalo negdje početkom XV vijeka. Prema legendi dva peraška ribara, braća Mortičić, vraćajući se iz ribolova, vidjeli su na tom malom  grebenu nadomak Perasta nekakvu svjetlost. Kad su se približili, ugledali su ikonu sa likom Majke Božje i odnjeli je u Perast. Tada je narod odlučio da na tom mjestu podigne crkvu u Bogorodičinu čast. Ikona je bila neoštećena kad su je braća donjela u crkvu. Iste noći je nestala, a sledećeg dana, nađena je na istom grebenu odakle je i uzeta. Nekoliko puta, ribari su ikonu vraćali u crkvu, ali je ona neobjašnjivo nestajala preko noći i čudom se pojavljivala na vrhu grebena gdje su je ribari prvi put i pronašli. Peraštani su to shvatili kao znak sa neba i zavjetovali se da će Bogorodici u čast na tom mjestu sagraditi crkvu.  Ljudi su počeli da nasipaju kamenje oko hridi. Uspjeli su da od mora otmu oko 3000 kvadratnih metara, naprave ostrvo i na njemu sagrade crkvu. Nasipanje kamenom oko crkve se i dan danas praktikuje – 22.jula na dan Sv.Marije Magdalene slavi se početak gradnje crkve i tog dana Peraštani a i stanovnici okolinih mjesta barkama kruže oko ostrva i bacaju kamenje oko njega. Za sigurnost crkvi, ostrvu i budućim pokoljenjima.

Današnja crkva je najvećim djelom nastala negdje poslije  1667. godine, jer je svetilište očigledno nastradalo u velikom zemljotresu koji je iste godine zadesio ovo područje. Jednostavnih je proporcija, sastoji se od jednog broda i kapele koja je presvedena kupolom visokom 11 metara, rađenom u vizantijskom stilu. Veza sa barokom vidi se samo u obradi detalja, a crkva je dobila izrazito barokni izgled tek izgradnjom okruglog zvonika, jedinstvenog po formi, čija struktura najverovatnije proizilazi iz odbrambene funkcije. Uz kupolu je knez Vicko Smecchia polovinom 18. veka podigao prostranu terasu, ograđenu kamenom balustradom mletačko-renesansnog stila, na kojoj se nalazi i grb Smmecchia. Na vrhu ograde stepeništa nalazi se grb peraške opštine – krst koji drže dve ruke, simbol hrišćanske solidarnosti u odbrani vjere.

Pomorci su decenijama prije odlaska na duge plovidbe obavezno posjećivali ovo svetilište i molili se pred čudotvornom ikonom za dobar vjetar u jedrima i mirno more. Bio je to čitav ritual kojem su, pored pomoraca koji su se spremali na put, prisustvovali svi članovi njihovih porodica i svještenici. U znak zahvalnosti, pomorci su u crkvi ostavljali tkz. zavjetne pločice koje su i dan danas izložene.

Osim zavjetnih pločica ova crkva krije i tužnu priču o Jacinti Kunić – peraštanki koja je prema pričama punih 25godina čekala svog voljenog a svo to vrijeme radila goblen koji se i danas čuva i koja je svojevrsna atrakcija – jer je jedan njegov dio rađen njenom kosom.  Od platna je koristila damast koji je tada bio veoma cijenjen, zatim raznobojne bisere, a na glave andjela, Gospe i Isusa stavlja svoju vlastitu kosu. Kada je počela ovaj goblen raditi, kosa joj je bila tamna, a nakon 25 godina kosa je bijela, tj. sijeda. Interesantno je da to nije goblen, ona je imala svoju šemu, projekat oltara sa slikom Gospe. Radila je iglom, pod lupom, a na pojedinim mjestima na kvadratnom centimetru ima oko 650 uboda iglom. Odatle i stručni italijanski naziv “punto pitura”, slikanje ubodom – saznali smo tu zanimljivost od don Srećka Majića upravnika ovog svetilišta – čovjeka koji će vas rado provesti kroz samo svetilište i punog srca ispričati sve što vas zanima o ovom zaista divnom mjestu. Mjestu gdje je vrijeme stalo, gdje se predajete moru, vjetrovima i istoriji. Gospa je svakako jedno od top 10 mjesta koje morate posjetiti u Crnoj Gori.